16 tot en met 18 september 2016 down under goes Zeeland

Hierbij nog oude verhaal. Het grote voordeel van een slecht geheugen is dat je soms voor leuke verassingen komt te staan. Aan het begin van de maand kijk ik altijd op de kalender of ik nog iets interessants te doen heb voor de maand. Meestal wordt ik onaangenaam verrast met verplichtingen en “belangrijke” zaken, maar soms staat er een pareltje op de kaart. Zo ook september: Op naar Zeeland!

Dan slaat echter ook de paniek toe….Shit, dat is al volgende week! Snel alle spullen klaar gaan leggen en zorgen dat je geen duikspullen vergeet! Het zou toch stom zijn als je in Zeeland zonder automaat langs de waterlijn staat. En om het nog ingewikkelder te maken, besluit je vriendin (Alice) om niet alleen maar mee te gaan, maar ook (na 8 jaar) weer te willen duiken. Leuk natuurlijk, maar dat moet ook weer geregeld worden! Dus op naar Down Under en spullen huren voor het weekend.

En dan is het zo ver. Het is vrijdag en we zouden om half 11 verzamelen bij Down Under. Omdat ik nog 3 keer al mijn duikspullen heb gecontroleerd ben ik een kwartier te laat. Nu stond er in de planning dat iedereen tot 12 uur bezig zou zijn met inpakken, dus ruim op tijd om nog even mee te helpen en rustig die kant op te gaan…..of niet. Ik rij de straat uit en Wim belt. “Waar ben je en waar blijf je? luidt de vraag door de telefoon. “Nou Wim, ik rij nu weg en ben er over 10 minuten. Tijd genoeg toch?” Maar helaas. Wegens plotselinge drang om onderwater te liggen hebben mijn duik collega’s alles in 5 minuten in een bus en kar weten te proppen en staan ze te wachten op ons. Ik krijg bij aankomst nog net de tijd om Alice haar spullen in een bus te smijten en weg zijn we!

Na een wilde achtervolging (ik probeerde Marcel bij te houden), komen we aan bij Camping Den Osse in de plaats….je raad het al…..Den Osse. Binnen vijf minuten zijn alle huisjes verdeeld, de lijnen gespannen en de eerste biertjes al open. Ik kon mij nog herinneren dat Wendy mij vertelde dat alles op het Zeeland weekend rustig en ontspannen ging, maar na dat 15 minuten later ook de partytent stond begin ik hier sterk aan te twijfelen. Maar het weer is mooi, de spullen zijn klaar en we zijn hier om te duiken!

Het duurt dan ook niet lang voor we onze eerste duikstek hebben verovert (langedijk/kerkweg) en vlak bij de camping te water gaan. Tijdens het te water gaan herinnerde ik mij twee dingen: Zout water is vies (te laat, de eerste hap is binnen) en extra lood is nodig, maar niet teveel! Gelukkig kwam Marcel langsdrijven en had hij meer lood nodig dus kon ik wat afstaan. Al met al lekker gedoken met buddy André en veel mooie dieren gezien (zie foto’s).

Na een mooie eerste duik ben je blij dat je niet langs de kant stond zonder automaat! Helaas waren Alice en ik er toen al wel achter gekomen dat onze set om in ons bed te duiken niet compleet was. In al ons enthousiasme zijn we onze slaapzakken vergeten! En om nu met je natpak aan in bed te kruipen is ook niet alles. Dus na de chinees (wat ook niet rustig ging, Wendy!) op naar familie van vrienden in Goes om slaapzakken te halen. Gelukkig bood Alice aan om alleen te gaan zodat ik nog mee kon gaan met de nachtduik. Het was mijn eerste nachtduik ooit en het was een super leuke ervaring. Vooral als je je lamp af en toe afdekt om te zien hoe donker het echt is onderwater, geweldig! Na de duik in het donker omkleden, spullen bij elkaar zoeken en snel naar de partytent om daar gezellig met zijn allen nog lekker wat te drinken en te snaaien. Al met al een zeer geslaagde eerste dag en gelukkig als afsluiting een slaapzak om in te duiken!

Dag twee begon met een stevig ontbijt. Aan sommige mensen was te zien dat het laat geworden was, maar dit kon de pret niet drukken. Het was wederom een schitterende dag om te duiken. Hier spitsten de groep zich in tweeën. Eén groep ging een getijden duik maken en ik ging mee met de andere groep om twee duiken nabij Dreischor te gaan maken. De eerste duik was bij het gemaal. De (naar mijn mening) mooiste stek van het weekend. Vooral de pijlers die volledig begroeid waren met te veel om op te noemen waren een schitterend gezicht en ik heb daar met mijn buddy enige tijd doorgebracht om te kijken wat er allemaal gaande was.

De tweede duik van de dag was bij de steiger nabij het gemaal. Hier was de brandweer met een oefening bezig en het eerste wat we roken toen we bij de parkeerplaats aankwamen was een frituurpan. De brandweer had deze meegenomen en was ter plaatse broodjes kroket aan het maken. Ik wil bij deze graag een officieel verzoek indienen om dit volgend jaar ook vanuit de club te regelen, want wat rook dat lekker na een duik! De duik zelf was erg zanderig. Door de brandweeroefening moesten we ver en diep duiken om wat zicht te krijgen. Dit mocht de pret niet drukken en al met al heerlijk met Frank en Marcel gedoken. Na de duik snel weer op pad om samen met Wim boodschappen te gaan doen voor de BBQ!

Misschien zijn het de hongerige duikers, misschien zijn het gewoon de barbaren in ons allen, maar er is niet gegeten, maar gevreten! Dit was ook wel nodig, want Wim had voor drie weeshuizen vlees ingeslagen en hij beweerde dat hij nog iets miste ook. Dit was misschien maar goed ook, want na het eten hebben Remco en ik nog een half uur door staan bakken om de rest gaar te krijgen voor bij het ontbijt de volgende dag. Die avond was er weer een nachtduik die ik maar voorbij heb laten gaan. Ik heb van deze tijd gebruik gemaakt om maar eens te gaan douchen. Laten we het er op houden dat dit nodig was…

De volgende dag werd ik er al vroeg in de ochtend aan herinnerd dat ik eieren zou bakken. Tot zo ver rustig wakker worden, aan de bak! Eieren bakken duurde wat lang, dus na het zien van alle hongerige mensen die als zombies uit hun hut kwamen kruipen heb ik maar besloten om er roerei met spek van te maken. Ik heb niemand horen klagen want iedereen had zijn mond vol! Verder waren er nog 50 speklappen over van de BBQ en die moesten ook op. Hier heb ik mijn persoonlijke missie van die dag van gemaakt, sorry nog voor de mensen die tegen wil en dank nog wat speklappen naar binnen hebben gepropt omdat ik “aan bleef dringen”.

Na het ontbijt hebben we alle spullen ingepakt, het terrein opgeruimd en zijn we ons klaar gaan maken voor de laatste duiken van het weekend. Ook dit ging met de ordelijkheid van een korps mariniers (onder commando van drilsergeant Wim) en was binnen no-time gebeurd.

De eerste duik was in de haven van Den Osse. Na een illegale parkeersessie waren we allemaal opgetuigd toen er de melding kwam dat we toch maar beter de auto’s ergens anders konden parkeren. Gelukkig was er ‘Parkeerservice André’ om alle auto’s naar een veilige (parkeer)haven te brengen. Tijdens de havenduik hebben Remco, Maarten en ik nog een succesvolle “Search en Recovery” duik gemaakt, waarbij Remco het lood van Jaap heeft geborgen. En we in de verte (boven water) nog een zeehond hebben gespot.

Een enkeling ging na de lunch (met speklappen) nog door naar het gemaal bij Dreischor voor een tweede duik. Hier eindelijk samen met Alice gedoken voor een heerlijk einde van het Zeeland weekend. Vermoeid maar zeer tevreden daarna (via Goes voor de slaapzakken) terug naar huis om, na het schoonmaken van de spullen, neer te ploffen op de bank.

Lars van Arkel